Wspinaczka na szczyt Monte Cofano – jak zaplanować trekking na Sycylii

Dla większości osób Sycylia kojarzy się przede wszystkim z piaszczystymi plażami, dobrym jedzeniem, interesującymi zabytkami i piękną pogodą. Chociaż należy do jednej z najchętniej odwiedzanych Europejskich wysp, nie każdy wie, że stanowi nie lada gratkę dla miłośników trekkingu. Poniżej przedstawione zostały najbardziej interesujące miejsca dla zwolenników aktywnego spędzania wolnego czasu oraz kilka praktycznych wskazówek dotyczących odpowiedniego przygotowania. Co warto wiedzieć planując trekking po Sycylii? Poznaj uroki wspinaczki na Monte Cofano i inne miejsca.

Sycylia to największa wyspa na Morzu Śródziemnym. Chociaż jest częścią Włoch jej mieszkańcy, podkreślają swoją odrębność i wolą być nazywani Sycylijczykami. Wyróżnia ich nie tylko bogata i dość burzliwa historia, ale też kuchnia i optymistyczne podejście do życia. Najistotniejsze z punktu widzenia przybywających na Sycylię turystów jest bogactwo zabytków, różnorodność krajobrazów, szereg możliwości wypoczynku jak też aż 300 słonecznych dni w roku. Nadając Sycylii miano najbardziej słonecznej wyspy w Europie.

Jak dotrzeć na Sycylię?

Na Sycylię możemy dotrzeć dwiema drogami morską oraz powietrzną. Dla osób podróżuje własnym samochodem, aby móc dotrzeć w ciągu jednej podróży do wielu mniej lub bardziej turystycznych miejsc będzie to z pewnością dobra wiadomość. Najłatwiej znaleźć prom płynący przez Cieśninę Mesyńską wypływają one z Genui, Neapolu, Rzymu i Livorno. Dobrym pomysłem jest zrobienie wcześniej rezerwacji. Jednak jeśli nie mamy tak wiele czasu i planujemy jedynie weekendowy pobyt na wyspie, lepiej jest zdecydować się na lot samolotem. Z lotniska w Warszawie, Krakowie czy Katowicach dotrzemy do Katanii, czy Trapani w niecałe 3 godziny. Zaoszczędzając czas i wcześniejsze planowanie długiej trasy z przystankami.

Trekking po Sycylii: Z Trapani do Monte Cofano

Na teren rezerwatu z łatwością można dostać się, korzystając z transportu publicznego. Wyruszając z Trapani w kierunku Custonaci, ostatnim przystankiem jest dzielnica Scurati, od której do zachodniego wejścia do rezerwatu dzieli odległość około 2 kilometrów. Jeśli jednak dysponujemy samochodem z Trapani, nadmorską drogą w kierunku Cornino dostać można się tu o wiele szybciej. Chętnie wykorzystywaną opcją jest również wypożyczenie rowerów, którymi nie tylko dostaniemy się do bram Monte Cofano, ale będziemy mogli przejechać nimi mniej wymagające szlaki.

Rezerwat Naturale Orientata Monte Cofano

Rezerwat Monte Cofano, został założony w 1997 roku w zachodniej części wyspy pomiędzy Trapani, Monte Erice, Capo San Vito a Parco Naturale dello Zingaro. Jest majestatycznym parkiem krajobrazowym, który skupia na niewielkim obszarze niema całą Sycylijską faunę i florę. Rozciąga się od Morza Tyrreńskiego, aż po góry dając niezliczone możliwości trekkingowych podbojów. Na obszarze rezerwatu prócz najwyższego szczytu  Monte Cofano, znajdują się rozległe mokradła, wieże obronne, stare urocze kapliczki, wysokie klify i liczne jaskinie. Warte uwagi jest znajdująca się tu 80-metrowa ściana wspinaczkowa zwana również Never Sleeping Wall. Dostosowana w 2008 roku przez rodzimych i czeskich wspinaczy dla bezpiecznego jej używania. Służy obecnie jako miejsce, na którym odbywają się zawody we wspinaczce sportowej podczas festiwalu San Vito Climbing przyciągające entuzjastów wrażeń z całej Europy.

Trekking po Sycylii: Szlak 1 – Sentiero del Mare

Rezerwat podzielony jest na cztery trasy, które różnią się między sobą długością oraz stopniem trudności. Pierwszy z nich to Santiero del Mare jeden  najpopularniejszych mający 5,4 km długości wijąca się tuż nad brzegiem morza między Custonaci a Castelluzzo. Trasa należy do łatwych i mało wymagających. Rozpoczyna się przy wschodnim wejściu do rezerwatu od strony Castelluzo. Pierwszym etapem szlaku jest plaża Boguto, na której co roku odbywa się procesja ku czci Madonny z Custonaci. W głębinach morza tuż przy jej brzegu znajduje się również piękna rafa koralowa. Dalsza część trasy prowadzi do Torre di San Giovanni będącej wieżą strażniczą znajdującą się na cyplu Cofano. Mijając okoliczne pagórki i skalne formacje natrafimy na niewielką kapliczkę Cappella del Crocifisso z 1700 roku. Wspinając się nieznacznie wzdłuż skręcającej nieco trasy, natrafimy na Grotę Krucyfiksu, w której odnaleziono niegdyś pozostałości po pierwszych mieszkańcach wyspy.

Interesującą ciekawostką dla idących Santiero del Mare będzie znajdująca się nieopodal szlaku, tuż po zejściu ze wzniesienia przy Grocie Krucyfiksu niewielka kapliczka z płaskorzeźbą św. Mikołaja umieszczona na skale.

Dalsza część szlaku biegnie wzdłuż zatoki Cofano aż do Torre della Tonnara di Cofano, która jest ostatnim znajdującym się na trasie architektonicznym zabytkiem.

Szlak 2 Sentiero Scaletta

Jest to szlak ciągnący się na długości 3,5 km, łącząc ze sobą przybrzeżną ścieżkę, z dostępem do ruin folwarku Baglio Cofano znajdującym się na wysokości 268 m n.p.m. Stanowi nieco bardziej wymagającą trasę niż Santiero del Mare. Rozpoczyna się w Cusustonaci i sięga do Castelluzzo, w całości zajmując około 1,5 godziny trekkingu.

Szlak 3 Sentiero Baglio

Jest to najkrótsza trasa w całym rezerwacie, stanowiąca jedynie 1,5 kilometrowy odcinek od Baglio Cofano, aż do Torre della Tonnara di Cofano. Ciągnie się po zboczu góry, często się rozgałęziając. Mimo jej lichej długości stanowi spore trekkingowe wyzwanie i obfituje w piękne widoki. Jednym z nich jest małe jeziorko, o nazwie Gorgo Cofano.

Szlak 4 na szczyt Monte Cofano

Wejście na szczyt Monte Cofano stanowi 4 nieoficjalny szlak w rezerwacie. Sama góra ma niemal trójkątny kształt i sięga 659 m n.p.m. Od trzech poprzednich szlaków różni się z pewnością trudnością. Wymagający i miejscami stromy stanowi niemałe wyzwanie również dla doświadczonych miłośników trekkingu. 

Punktem wyjściowym do wspinaczki na szczyt jest południowy stok. Aby jednak tam dotrzeć, należy kierować się drogowskazami, na Baglio Cofano. Początek trasy nie jest niczym nadzwyczajnym. Idzie się ciągle po niezbyt stromym, lekko wyboistym wzniesieniu. Gdy znajdziemy się już przy rozgałęzieniu, w prawo do Baglio Cofano a prosto do Zatoki Macari, należy kierować się w lewo. Nie znajdziemy tam jednak żadnego drogowskazu, gdyż nie jest to oficjalny szlak. Od tego momentu zaczyna się właściwa wspinaczka. Szlak zaczyna się gęsto porośniętymi krzewami, głównie palmy karłowatej. Warto wówczas trzymać się prawej strony, która jest łatwiejsza w przeprawie. Nieco dalej zaczyna się wspinaczka po gładkich kamieniach, gdzie każdy niewłaściwie postawiony krok może skończyć się upadkiem. Należy trzymać się wówczas wyznaczonego czerwonymi kropkami szlaku, który podpowiada, gdzie droga będzie najpewniejsza. Warto również zatrzymać się na krótki odpoczynek i łyk wody na znajdujących się co jakiś czas skalnych półkach.

Trudna wspinaczka

Kolejnym etapem wspinaczki jest wejście po stromej skalnej ścianie. Nie należy to do najłatwiejszych nawet przy pomocy zawieszonej tu liny tworzącej drabinę. Samo wejście powinno być równie przemyślane, należy bowiem dokładnie przylegać do ściany skalnej i  wchodzić na nią pojedynczo. Miejscami wspinaczka jest wyjątkowo niebezpieczne, należy więc zachować dużą ostrożność. Gdy jednak drabinka się skończy, najcięższa część wyprawy będzie za nami i znajdziemy się po południowo-wschodniej części góry. 

Końcowy etap wspinaczki jest orientacyjny, gdyż na szczyt nie prowadzą żadne oznaczenia. Droga jest jednak znacznie lżejsza, ale nadal stroma i wymagająca. Po pokonaniu kilku kamienistych wejść ku skalistym wzniesieniom dostrzeżemy krzyż, będziemy mieli wówczas pewność, że to właśnie nasz upragniony szczyt. Jest tu na tyle dużo miejsca, że bez problemu będziemy mieli możliwość rozejrzenia się i odpoczynku, a nawet zrobienia pikniku o ile nie trafimy na niedogodne warunki atmosferyczne. 

Widok ze szczytu Monte Cofano 

Bez wątpliwości zdobycie tak wymagającego szczytu jest nagrodą samą w sobie, ale Monte Cofano ma dla wytrwałych własną i jest to niesamowity widok. Chociaż góra z dołu wygląda majestatycznie, wyłaniając się wprost z morza, to z jej szczytu doświadczymy o wiele większego zachwytu. Z jednej strony widać bezkres Morza Tyrreńskiego zamkniętego po bokach klamrami lądu utworzonego z jednej strony górą Monte Erica a z drugiej wybrzeże Zatoki Macari i szczyt Monte Monaco. Po przeciwnej stronie widać rozległe kamieniołomy marmuru. 

Powrót ze szczytu Monte Cofano

O dziwo, chociaż mogłaby się wydawać, iż zejście w dół nie jest już niczym nadzwyczajnym, można się zdziwić. W większości przypadków dotarcie do urwiska gdzie znajduje się drabina, jest nie lada wyczynem, gdyż nie jest ono widoczne. Mimo iż wracamy tą samą drogą, jedyną pomocną w jej odnalezieniu wskazówką jest pozostawiona na samej krawędzi czerwona plamka, której odnalezienie jest czasem kłopotliwe. Gdy już poradzimy sobie z tym wyzwaniem, nie pozostaje nam nic innego jak bezpiecznie dotrzeć do znajdującej się półki skalnej i wrócić ponownie na niewymagający, piaskowy szlak.

Praktyczne wskazówki

Wejście na teren Rezerwatu Naturale Orientata Monte Cofano, jest zupełnie darmowe. Poza sezonem darmowy jest również, znajdujący się tuż przy nim parking, jednak w czasie turystycznego szczytu od czerwca do września całodzienne miejsce parkingowe kosztuje 1 €. 

Wybierając się na szczyt, należy wybrać dogodną na to porę roku.  Mimo iż ze względu na śródziemnomorski klimat wędrówka na szczyt jest możliwa w dowolnym terminie, warto jest ją dobrze przemyśleć. Szczególnie odradza się trekkingu w sierpniu, gdy upały na Sycylii są wyjątkowo dokuczliwe. Nie mniej ważne dla komfortu wyprawy jest również wybranie bezwietrznego i bezdeszczowego dnia a w te gorące lepiej zdobywać szczyt późnym popołudniem lub wczesnym rankiem, gdy słońce będzie o wiele niżej. Najlepszą porą roku jest z pewnością wiosna od lutego do maja  przyjemnie ciepła ale nie upalna. 

Należy pamiętać o odpowiednim, przeznaczonym do wspinaczki, utwardzonym obuwiu, nakryciu głowy, okularach przeciwsłonecznych, kremie z filtrem oraz butelce wody mineralnej. Nie można również zapomnieć telefonu czy aparatu fotograficznego, ponieważ bez wątpienia każdy zechce utrwalić tutejsze widoki. 

Wybierając się na sam szczyt, warto zachować pewne środki bezpieczeństwa. Nie należy bowiem wspinać się w pojedynkę, pod wpływem alkoholu czy przy złej kondycji i niewystarczających możliwościach fizycznych, jak również zbaczać z wyznaczonych ścieżek. Warto również wspomnieć, iż podziwianie zachodu słońca ze szczytu Monte Cofano, byłoby z pewnością niesamowitym doświadczeniem ale schodzenie z niego po zmroku jest wyjątkowo nieodpowiedzialne.

Ze względu na fakt, iż jest to rezerwat, czyli obszar chroniony należy stosować się do kilku zasad. Między innymi należy pamiętać, iż na obszarze rezerwatu nie można rozbijać namiotów i biwakować, zabronione jest wskrzeszanie ognia, zrywanie roślin oraz w jakikolwiek sposób przeszkadzanie zamieszkującym ten teren zwierzętom. 

Inne miejsca do trekkingu po Sycylii

Sycylia daje wiele możliwości w wyborze trekkingowego szlaku. Jednymi z bardziej urokliwych prócz Monte Cofano i oczywiście Etny jest na przykład szczyt Pizzo Carbonara, czy łańcuchy górskie Monti Peloritani, Monti Madonie, Monti Nebrodi oraz góra Sparagio.

Rezerwat Zingaro. znajduje się w północno-zachodniej części wyspy niedaleko San Vito Lo Capo. Samo wejście do parku kosztuje około 5 €. Do wyboru mamy aż 6 szlaków o różnej długości i poziomie trudności wijących się pomiędzy owocowymi sadami, winnicami oraz polami uprawnymi. Trasa główna jest jedną z łatwiejszych, wijąc się wzdłuż samego wybrzeża. Jej przejście zajmuje około 2 godzin w jedną stronę, do których należy doliczyć opcjonalne zwiedzanie dwóch znajdujących się przy niej muzeów w tym Museo della Civilta Contadina. Trasa średnia zajmuje już około 4,5 godziny w jedną stronę i mija niewielką rolniczą wioskę Borgo Cusenza. Najdłuższą jest trasa wysoka, którą można pokonać w 7 godzin, podziwiając położone na wysokości 923 m n.p.m. Monte Speziale.

Innym ciekawym miejscem jest także La Rocce obfitująca w masę architektonicznych perełek i śladów historii w tym zamku Normanów, kościołów Wenery, Anny i Kalogera, świątynię Diany oraz liczne magazyny, piwnice, rurociągi, młyny i cysterny.

Najlepsze hotele na Sycylii