Stolica Sycylii – Palermo było kwitnącym miastem w okresie arabskim i odgrywało ważną rolę w życiu kulturalnym, gospodarczym oraz politycznym wyspy. Arabscy władcy Palermo wybudowali tu wspaniałe pałace, ogrody i budynki publiczne, które rywalizowały z wielkimi miastami świata islamskiego. Wpływy arabskie na Sycylii sprawiły, że Palermo stało się również centrum nauki, z wieloma uczonymi i intelektualistami mieszkającymi w tętniących życiem dzielnicach. W tym czasie Palermo zasłynęło ze swojej tolerancji i kosmopolityzmu. Planujesz zwiedzić Palermo szlakiem arabskiej architektury? Zastanawiasz się co zobaczyć? Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej.
Skorzystaj z Booking.com gdzie znajdziesz najlepsze hotele i apartamenty
Potrzebujesz samochodu podczas wakacji, zarezerwuj z Booking.com lub przez discovercars.com
Promy zarezerwujesz z DirectFerries.com
Najlepsze oferty na bilety lotnicze znajdziesz tutaj
Ciebie to nic nie kosztuje, a ja pozyskam środki na następne artykuły. Z góry Ci dziękuję!
Panowanie Arabów na Sycylii: Jak wpłynęli na rozwój Palermo?
W IX wieku n.e. Arabowie najechali Sycylię i ustanowili na wyspie państwo muzułmańskie. Arabski podbój przyniósł nowe idee, kulturę i religię, czyniąc Sycylię centrum cywilizacji arabskiej w zachodniej części Morza Śródziemnego. Arabskie rządy zaowocowały mieszanką współpracy i konfliktów z mieszkańcami, a wyspa stała się tyglem kultur z mieszanką tradycji. Po dwóch wiekach arabskich rządów, normańscy najeźdźcy podbili wyspę, kończąc arabską dominację na Sycylii.
Okres arabski na Sycylii był czasem wielkiego rozkwitu kultury, ponieważ wyspa stała się miejscem handlu i wymiany między światem islamu a Europą. Dynastie Fatymidów i Aghlabidów przyniosły ze sobą bogate dziedzictwo kulturowe, które pozostawiło trwały wpływ na wyspę. Kultura arabsko-sycylijska łączyła klasyczne wpływy greckie i rzymskie z elementami islamskimi oraz północnoafrykańskimi, tworząc barwną mieszankę stylów i tradycji. W tym okresie powstały wspaniałe pałace, meczety i budynki publiczne, a także skomplikowane mozaiki oraz dzieła sztuki. Okres arabski był również czasem wielkiego postępu naukowego i intelektualnego, ponieważ wyspa stała się centrum nauki.
La Zisa: Pałac, który opowiada o arabskich ogrodach i luksusie
Palazzo della Zisa to jedno z najpiękniejszych dziedzictw normańsko-arabskiej obecności na Sycylii. Wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 2015 roku, budynek pochodzi z XII wieku. Jego nazwa pochodzi od arabskiego terminu oznaczającego „chwalebny” lub „wspaniały”. Pałac zbudowano poza murami starego miasta Palermo i pełnił on funkcję głównie reprezentacyjną w okresie letnim. Ma on kształt prostokąta i posiada trzy piętra. Pokoje na parterze wykorzystywano do dworskich funkcji, takich jak przyjęcia, ceremonie i bale, natomiast pokoje na pierwszym oraz drugim piętrze pełniły funkcję apartamentów mieszkalnych, służących jako prywatne przestrzenie dla członków dworu. W pałacu znajduje się również ciekawe Muzeum sztuki islamskiej, w którym można podziwiać dzieła z Sycylii i regionu Morza Śródziemnego powstałe pomiędzy IX a XII wiekiem.
Kościół San Cataldo i Pałac Normanów
Chiesa di San Cataldo zbudowano w XII wieku, podczas panowania Normanów na Sycylii. Kościół został zamówiony przez Maio z Bari, admirała na dworze króla Wilhelma I Sycylijskiego. Pierwotnie był poświęcony Grobowi Pańskiemu. Później został ponownie poświęcony Świętemu Katald – biskupowi z Irlandii, który miał wielu zwolenników na Sycylii. W okresie normańskim Sycylia była świadkiem wyjątkowej wymiany kulturowej między Normanami, Arabami i Bizantyjczykami. Ten okres wielokulturowego współistnienia pozostawił trwały wpływ na sztukę, architekturę i tradycje wyspy. Da się to zaobserwować w projekcie Chiesa di San Cataldo.
Palazzo dei Normanni – „Pałac Normanów” jest nazywany jest również Pałacem Królewskim w Palermo. Był siedzibą królów Sycylii z dynastii Hauteville, a następnie służył jako główna siedziba władzy dla kolejnych władców Sycylii. Od 1946 roku jest siedzibą Sycylijskiego Zgromadzenia Regionalnego. Budynek jest najstarszą rezydencją królewską w Europie. Był również prywatną rezydencją władców Królestwa Sycylii oraz cesarską siedzibą Fryderyka II i Konrada IV.
La Cuba: Tajemniczy pałac z serca arabskiego Palermo
La Cuba to pawilon pałacowy i starożytna nekropolia znajdująca się w granicach kompleksu Zisa. Zamówiony w 1180 roku przez Wilhelma II, kwadratowy pawilon został zaprojektowany w arabskim stylu architektonicznym. Jest także wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. La Cuba była pierwotnie miejscem, w którym członkowie dworu królewskiego i ich rodziny mogli organizować uroczystości lub po prostu cieszyć się świeżym powietrzem. Zainspirowany tradycyjnymi pałacami Wschodu, pawilon charakteryzuje się bogactwem arabskich elementów architektonicznych.
Kierując się do pawilonu w prawo, dotrzesz do stajni. Chociaż pierwotnie przeznaczono pawilon jako miejsce rekreacji dla Wilhelma II i członków jego dworu, na przestrzeni wieków wykorzystywano go do innych celów. Podczas panowania królów Neapolu z dynastii Burbonów, obszar ten służył jako koszary dla armii królewskiej. Przez pewien czas w XVI wieku służył nawet jako kolonia trędowatych. Jego struktura jest podobna do Pałacu Zisa, choć prostsza. Jego stan jest jednak znacznie gorszy.
Arabskie ogrody w Palermo
Bez wątpienia długa i wyrazista historia Sycylii, liczne dominacje i różne zwyczaje przyczyniły się do tego, że Palermo jest miastem tak bogatym w tereny zielone. Arabowie, w szczególności, pozytywnie przyczynili się do rozwoju Sycylii i miasta Palermo. Przekształcili to miasto w duży ośrodek muzułmański i stworzyli bogactwo ogrodnicze Sycylii, wprowadzając wiele nieznanych dotąd upraw. Z wielu pisarzy i poetów, którzy odwiedzili miasto na przestrzeni dziejów, począwszy od Goethego, można wywnioskować, że wszyscy postrzegali Palermo jako bujne miasto pełne ogrodów i źródeł. Podobnie, wszyscy chwalili uwodzicielskie piękno Palermo i Sycylii, poświęcając wspaniałe wersety zamkom i ogrodom. Ogrody tworzą słynne „złote dorzecze”, w którym leży Palermo.
Autor: Magdalena Łydka